29 بهمن 1397

ریودوژانیرو

آشنایی با شهر ریودوژانیرو

ریودوژانیرو ، یک سفر هیجان انگیز و جذاب است. مخصوصا افرادی که اولین بار است می خواهند به یک سفر خارجی بروند و ریودوژانیرو را به عنوان مقصد سفر خود انتخاب کرده اند، توجه داشته باشند که از همین حالا این اطمینان را به آن ها خواهیم داد که به هیچ وجه از سفر خود به این شهر پشیمان نخواهید شد. اما برای آشنایی بیشتر با شهر ریودوژانیرو و اطلاعات مهم درباره آن توصیه می شود مقاله پیش رو را مطالعه بفرمایید.

سفر به ریودوژانیرو

شهر ریودوژانیرو ، یکی از شهرهای بسیار معروف و بزرگ در کشور برزیل می باشد. حتما به خاطر دارید که برخی بازی های جام جهانی در این شهر مشهور انجام شد و علاقه مندان به فوتبال برای دیدن بازی تیم محبوب خود به این شهر سفر کردند. اما تنها جاذبه شهر ریودوژانیرو و تنها دلیل سفر به این شهر، فقط فوتبال نیست. ریودوژانیرو مناطق دیدنی و شگفت انگیز بسیار زیادی دارد و مثل دیگر بخش های برزیل جنگل های انبوهی را در خود جای داده است. شاید اکثر افراد شهر ریودوژانیرو را با مجسمه و تندیس مسیح بشناسند که نماد اصلی این شهر هم محسوب می شود. علاوه بر این ها ریودوژانیرو آب و های نسبتا مناسبی داشته و برای مسافرت گردشگران به خصوص در فصول سرد سال بسیار مناسب می باشد؛ چرا که این شهر در نیم کره جنوبی واقع شده و آب و هوای تقریبا معکوس دارد. گذشته از این ها سفر به ریودوژانیرو برای افرادی که عاشق کشف مناطق جدید جهان هستند، بسیار مناسب می باشد. شما در ریودوژانیرو می توانید مناطق بسیار زیبا و بی نظیری را مشاهده کنید که کمتر در دیگر نقاط جهان دیده می شوند.

موقعیت جغرافیایی ریودوژانیرو

شهر ریودوژانیرو در منطقه جنوب شرقی و تقریبا شرق برزیل واقع شده و به اقیانوس اطلس بسیار نزدیک است. این شهر در حال حاضر دومین شهر بزرگ کشور برزیل محسوب شده و از اهمیت خاصی برخوردار می باشد. وسعت این شهر در حدود 1220 کیلومتر مربع می باشد و در میان انبوهی از درختان، کوه، دریا و جنگل ها پنهان شده است. همین موضوع است که بر جذابیت شهر ریودوژانیرو می افزاید.جمعیت این شهر بالغ بر 7 میلیون نفر می باشد. در قرن 16 میلادی اولین اروپاییان در اول ماه ژانویه و از طریق یک رودخانه وارد این شهر شدند و جالب است بدانید که معنای نام این شهر یعنی ریودوژانیرو هم به همین نکته دلالت دارد. ریودوژانیرو به معنای رودخانه ژانویه می باشد. در قرن 18 و 19 میلادی این شهر تحت استعمار پرتغالی ها قرار گرفت و به عنوان پایتخت کشور برزیل شناخته شده بود. اما بعد ها این شهر از استعمار خارج شده و عنوان پایتختی کشور برزیل را نیز از دست داد.

فرهنگ و آداب و رسوم مردم ریودوژانیرو

اغلب مردم ریودوژانیرو در ابتدا سرخ پوست و سیاه پوست بودند؛ اما پس از استعمار سفیدپوستان در این شهر، تقریبا تقسیم بندی نژادها کار مشکلی شد. اما در حال حاضر تمامی مردم این شهر با نژاد های مختلف با صلح و دوستی در کنار هم زندگی می کنند. زبان مردم ریودوژانیرو، زبان پرتغالی آمیخته با گویش برزیلی می باشد. اگر بخواهیم درباره برخی آداب و رسوم مردمان این شهر صحبت کنیم، می توانیم به رسم پوشیدن لباس های رنگی و مخصوصا لباس قرمز اشاره کنیم. شما در سفر به ریودوژانیرو، حتما این رنگ را به وفور خواهید دید. مردم برزیل و ریودوژانیرو، مردمانی شاد و اهل موسیقی و رقص و جشن هستند. سفر به ریودوژانیرو برای کسانی که به این نوع جشن ها و کارناوال ها علاقه مند هستند، بسیار توصیه می شود.

آب و هوای ریودوژانیرو

برزیل و به ویژه شهر ریودوژانیرو، دارای آب و هوای بسیار متنوعی می باشد. اما معمولا این شهر دارای آب و هوای گرمسیری بوده و رطوبت هوا در آن بسیار بالا است؛ چرا که ریودوژانیرو در نزدیکی اقیانوس اطلس واقع شده است. متوسط دمای هوا در تابستان های ریودوژانیرو بسیار بالا است و شاید تحمل این آب و هوا برای ما کار چندان آسانی نباشد. این دمای بالا تا اواسط پاییز هم ادامه پیدا می کند. اما با شروع زمستان کم کم از دمای هوا کاسته شده و هوا حالتی بهاری و مطبوع پیدا می کند. ناگفته نماند که در سفر به ریودوژانیرو کمتر شاهد بارش برف خواهید بود. اما بارش باران بسیار در این شهر دیده می شود. به سبب وجود باران های ناگهانی حتما توصیه می شود در سفر به ریودوژانیرو از لباس و تجهیزات مناسب فصل استفاده نمایید. البته باران های ریودوژانیرو آنچنان غیر قابل تحمل نیستند.

بهترین زمان برای سفر

در بخش قبلی درباره آب و هوای شهر ریودوژانیرو با هم صحبت کردیم. شاید تا الان شما هم متوجه شده باشید که از نظر آب و هوا بهترین زمان برای سفر به ریودوژانیرو، چه فصلی است. اما اگر هنوز شک دارید، اجازه دهید تا بیشتر راهنمایی تان کنیم. همان طور که گفتیم ریودوژانیرو زمستان های معتدل و با دمای پایین تری نسبت به تابستان دارد و از این رو از نظر آب و هوا بهترین زمان برای سفر به ریودوژانیرو، اوایل دی ماه تا اسفند می باشد؛ البته در نظر داشته باشید که در همین زمان قیمت خدمات و هتل ها در ریودوژانیرو به شدت افزایش پیدا می کند و شاید لذت یک سفر ارزان را از دست بدهید. اگر می خواهیم یک سفر ایده آل از نظر قیمت و آب و هوا داشته باشید، به نظر فصل پاییز و بهار هم می توانند گزینه های خوبی برای سفر به ریودوژانیرو باشند.

جاذبه های گردشگری ریودوژانیرو

معرفی جاذبه های گردشگری و دیدنی شهر ریودوژانیرو . ریودوژانیرو هم مانند هر شهر بزرگ دیگری دارای جاذبه های بی نظیری است که برخی از آن ها شهرت جهانی داشته و برخی دیگر هم متاسفانه تاکنون ناشناخته مانده اند. بهترین و معروف ترین جاذبه های گردشگری ریودوژانیرو شامل ساحل پریانها، موزه ملی برزیل، تندیس و مجسمه مسیح، کوه کله قندی شوگرلوف، استادیوم ماراکانا، کلیسا جامع ریو، ساحل کوباکاپانا، محله سانتا ترزا، کلیسا سائو پدرو، ایپانما، کورکووادو، تالاب رودریگو ده فریتس، پارک فلامنگو، تئاتر شهر، پله های سلارون، کلیسا کندرلیا، پدرا دا گاوا، شهر راک، شهر پاراتی در اطراف ریودوژانیرو، جنگل های آمازون و بسیاری جاذبه های دیگر می شود. شما در سفر به ریودوژانیرو می توانید از همه ی این جاذبه های گردشگری دیدن کرده و از آن ها لذت ببرید.

بهترین تفریحات در ریودوژانیرو

قطعا تفریحات بسیار زیادی در شهر ریودوژانیرو وجود دارد که برای گردشگران در نظر گرفته شده است. شما هم در سفر به ریودوژانیرو می توانید از این تفریحات ارزان قیمت و حتی رایگان استفاده کنید. شما می توانید زمانی را به پیاده روی در خیابان های ریودوژانیرو اختصاص دهید یا در منطقه بسیار زیبا پرزیریس پیاده روی خود را انجام دهید. تماشای غروب خورشید ریودوژانیرو یکی از تفریحاتی است که حتی مردم بومی منطقه هم از آن لذت می برند. علاوه بر این ها شما قادر خواهید بود، از تراموا سواری هم لذت ببرید. البته امکانات بی نظیر دیگری نیز برای مسافران و گردشگران مانند بازدید از موزه ها و استفاده از پارک های مختلف آبی و تفریحی و … در نظر گرفته شده است که قادر خواهید بود از همه آن ها استفاده کنید.

 مشهورترین مراکز خرید ریودوژانیرو

خرید در هر سفری، یکی از جذاب ترین و هیجان انگیزترین بخش های سفر محسوب می شود. در سفر به ریودوژانیرو هم توصیه می شود در حد نیاز سوغاتی یا دیگر خرید های خود را انجام دهید. اما نکته بسیار مهم برای خرید در ریودوژانیرو این است که سعی کنید از بهترین و معتبرترین مراکز تجاری و مراکز خرید ریودوژانیرو، کالای مورد نظر خود را خریداری کنید معتبرترین مراکز خرید این شهر می توان به مرکز خرید باررا شاپینگ، فیرا دو ریو آنتیگو، ریو دیزاین باررا، مرکز خرید نورته، مرکز خرید بوتافاگو پرایا، مرکز تجاری ریو سول، مرکز خرید نوا امریکا، مرکز خرید لبلون، مرکز تجاری ویلیج مال و مرکز خرید فیرا هیپی آیپانما اشاره کرد. شما می توانید از این مراکز خرید که نام برده شده و هر مرکز خریدی که توسط راهنمای تورتان به شما معرفی می شود، خریداری کنید.

مجسمه معروف عیسی منجی

 عیسای منجی، مجسمه‌ای عظیم است که بر قله‌ی کوه کورکووادو در شهر ریودژانیرو قرار گرفته است. این مجسمه‌ی شگفت‌انگیز با 30 متر ارتفاع در سال 1931 میلادی ساخته شده است. جنس آن از بتون تقویت شده است که با هزاران کاشی مثلثی شکل از جنس سنگ صابون پوشیده شده است. این مجسمه بر روی پایه‌ی سنگی چهارگوشی به ارتفاع 8 متر قرار گرفته است. عیسای منجی بزرگترین مجسمه‌ی ساخته شده به سبک آرت دکو و یکی از مشهورترین سازه‌های شهر ریودژانیرو است.

پیشنهاد ساخت مجسمه‌ای از عیسی مسیح بر فراز قله‌ی کوه کورکووادو توسط اسقف اعظم کلیسای کاتولیک ریودژانیرو در سال 1921 میلادی ارائه شد. قله‌ی این کوه با 704 متر ارتفاع، بهترین مکان برای دیده شدن این مجسمه‌ی مقدس از سراسر شهر ریودژانیرو بود. پایه‌ی سنگی این مجسمه در 4 آوریل 1922 میلادی به یادبود صدمین سال استقلال برزیل از پرتغال بر فراز این کوه قرار داده شد اما طراحی نهایی آن هنوز نامشخص بود. همان سال مسابقه‌ای برای انتخاب بهترین طراحی برگزار گردید که مهندس برزیلی، هکتور داسیلوا کوستا به عنوان برنده‌ی این رقابت برگزیده شد. طرح اولیه‌ی او حضرت عیسی را در حالی که در دست راست خود صلیبی و در دست چپ خود کره‌ی زمین را نگه داشته بود، به تصویر کشیده شده  بود اما با همفکری هنرمند برزیلی، کارلوس اُسوالد، طرح ساخت مجسمه به شکل کنونی آن تغییر نمود. مجسمه ساز فرانسوی، پائول لاندوسکی کار ساخت این مجسمه را با ساخت سر و دست‌های آن آغاز نمود و سرمایه‌ی اصلی ساخت این پروژه‌ی عظیم بیشتر توسط کلیسای کاتولیک پرتغال تأمین گردید. تحت نظارت سیلوا کوستا، پروژه در سال 1926 میلادی آغاز گردید و پنج سال به طول انجامید. در این پنج سال مصالح و کارگران با راه‌آهن به بالای قله‌ی کوه جابجا می‌شدند. این شاهکار معماری در 12 اکتبر سال 1931 میلادی به طور رسمی افتتاح شد. طی سالیان متوالی این مجسمه مورد تعمیرات و بازسازی‌هایی قرار گرفته است و در سال 2006 میلادی، به پاس یادبود هفتاد و پنجمین سالگرد ساخت آن کلیسایی در پایین مجسمه‌ی عیسای منجی ساخته شد. مسیر رسیدن به مجسمه از ایستگاه قطار پایین آن تا سال 2003 میلادی بالا رفتن از 200 پله بود که به درخواست اداره‌ی گردشگری برزیل و شهرداری ریودژانیرو چندین پله برقی و آسانسور برای راحتی بازدیدکنندگان از این اثر شگفت انگیز احداث گردیده است. این مجسمه در سال 2007 میلادی به عنوان یکی از عجایب هفت‌گانه‌ی جدید دنیا برگزیده شد.

شوگرلوف (کوه کله قندی)

کوه کله قندی یا شوگرلوف که در زبان محلی به آن  Pão de Açúcar گفته می شود، یکی دیگر از معروف ترین نمادهای گردشگری شهر ریودژانیرو می باشد که در دهانه‌ی خلیج گوآنابارا قرار گرفته است. این کوه به دلیل شکل مخروطی آن، موقعیت خاص جغرافیایی و حضور پررنگ آن در تاریخ شهر ریودژانیرو بسیار مشهور است. ارتفاع این کوه نزدیک به 400 متر می باشد و جنس آن از سنگ گرانیت و به شکل تخته سنگی یکدست با پوشش گیاهی بسیار کم است. این کوه که به وضوح می توان آن را از دریا مشاهده کرد از دیرباز حتی پیش از ساخت مجسمه‌ی عیسای منجی نماد شهر ریودژانیرو به شمار می‌رفته است. قدمت این کوه به 600 میلیون سال پیش باز می‌گردد.

برای سفر به قله‌ی این کوه از خطوط تله کابین که در سال 1912 میلادی احداث گردیده است استفاده می‌شود. این خطوط تله کابین اولین در برزیل و سومین در کل دنیا بوده‌اند و باعث پیشرفت چشمگیر صنعت گردشگری در شهر ریودژانیرو شده‌اند. این تله کابین‌ها دو ایستگاه دارند. اولین ایستگاه در مورو دا اورکا قرار دارد. از این منطقه می‌توان چشم‌اندازهای زیبایی از سواحل پایین را مشاهده کرد. همچنین در این منطقه چندین کافی‌شاپ، یک رستوران و یک آمفی تئاتر تعبیه شده است. مسیر پیاده‌روی این منطقه برای تماشای پوشش گیاهی گرمسیری، پرندگان و گاهی میمون‌ها مناسب است. ایستگاه دوم این تله کابین از ناحیه‌ی اورکا حرکت کرده و گردشگران را به بالای قله‌ی کوه کله قندی می‌رساند. در این منطقه نیز چندین محل برای مشاهده‌ی منظره‌های بی‌نظیر تعبیه شده است. چندین کیوسک نیز در این مکان قرار دارند که نوشیدنی، بستنی و اسنک‌هایی به گردشگران ارائه می‌دهند. از این ناحیه زیباترین چشم‌اندازها را از شهر ریودژانیرو می‌توان مشاهده کرد. این خطوط تله کابین 1360 مسافر را در هر ساعت جابجا می‌کنند. اتاقک‌های تله‌کابین‌ها به شکل حبابی شیشه‌ای هستند که نمایی بی‌نظیر به مسافران آن‌ها ارائه می‌دهند. هر واگن این تله‌کابین 65 مسافر را در هر سفر آن جابجا می‌کند.

در یک روز آفتابی شما می‌توانید از بالای این کوه سواحل کوپاکابانا تا سواحل ایپانما، خلیج گوانابارا، شهر ریودژانیرو و حتی تا کوهستان‌های اطراف که با جنگل‌های انبوه پوشانده شدند را ببینید.

جزیره استوایی Jaguanum

این جزیره‌ی استوایی با سواحل اعجاب انگیز شن و ماسه‌ای هلالی شکل که توسط درختان نخل و جنگل‌های کوهستانی احاطه شده است در نزدیکی ریودژانیرو قرار گرفته است. این منظقه حدود یک ساعت و نیم با شهر ریودژانیرو فاصله دارد و مکانی مناسب و آرام برای فرار از شلوغی این شهر است. این جزیره به خاطر خانه‌های اجاره‌ای مقرون به صرفه و در دسترس آن مشهور است. برای سفر به این جزیره باید از دهکده‌ی ماهیگیری ایتاسوراسا سوار قایق شوید. نام JAGUANUM و ایتاسوراسا از زبان توپیایی گرفته شده است. قسمت عمده‌ی این جزیره کوهستانی است که دو قله‌ به ارتفاع 230 و 232 متر مرتفع‌ترین نقاط آن هستند. کوهستان‌های این جزیره با پوشش متراکم جنگلی و باران های اقیانوسی همراه‌اند. از مناطق دیدنی این جزیره می‌توان به مناطق ذیل اشاره کرد:

منطقه آراکسا: این منطقه با ساحلی صمیمی و با سایه‌های درختان نخل و اسکله‌های اطراف آن که برای گشت در این منطقه نیاز به راهنمای محلی دارید.

منطقه کالهوس: منطقه‌ای برای ماهیگیری در سواحلی زیبا با تخته سنگ‌های بزرگ با انواع نوشیدنی‌هایی که در کافه‌ای ساحلی عرضه می‌گردد.

استوپا: یکی از پرطرفدارترین سواحل این جزیره است. بسیاری از گردشگران برای لذت بردن از زیبایی های جزیره و شنا و آفتاب گرفتن، به سواحل این منطقه می‌روند. نام استوپا به دوران برده فروشی باز می‌گردد. در آن دوران کشتی‌های تجارت برده پس از گذر طولانی و جان فرسا از اقیانوس اطلس، برده‌ها را در این منطقه پیاده می‌کردند در حالی که تعداد بسیاری از این برده‌ها در راه جان می‌سپردند. استوپا به معنی پارچه‌های زبر کنفی است که برای تمیز کردن برده‌ها به کار برده می‌شده است. این منطقه به دلیل منابع آبی فراوان از جمله سه رودخانه برای استراحت و شستشوی برده‌ها انتخاب شده بوده است. اکثر برده‌ها پیش از انتقال به بازار‌های فروش برده در سانتاکروز و ریو دژانیرو برای تقویت جسمی و استراحت در این منطقه نگه‌داری می‌شدند.  حتی امروزه سنگ های حک شده در اشکال حیوانات و خدایان در باغی پشت این ساحل وجود دارند که مربوط به برده‌هایی است که خدایان خود را به این شکل پرستش می‌کردند.

فاولا

فاولا‌ها محله‌های زاغه‌ نشینی در حاشیه‌ی شهرهای اصلی برزیل، به خصوص سائوپائولو و ریودژانیرو هستند. این محله‌ها امروزه جایگاه اصلی قشر متوسط و کارگری این کلان شهرها محسوب می‌شوند. منشأ به وجود آمدن این محله‌ها به جامعه‌ی بردگان آزاد شده‌ی فقیری که در اواخر قرن نوزدهم در حاشیه‌ی شهرهای بزرگ اقامت گزیدند برمی‌گردد اما مهاجرت پرتعداد مردم از روستاها به شهرهای اصلی برزیل طی دهه‌های 40 تا 70 میلادی باعث به وجود آمدن فاولا‌های پرجمعیت کنونی است.  روستائیان مهاجر که به دلیل فقر و کمبود زمین به این شهرها نقل مکان می‌کردند چاره‌ای جز تصرف زمین‌های حاشیه‌ی این شهرها نداشتند و به همین دلیل بین دهه‌های 50 تا 80 میلادی جمعیت افرادی که در فاولا‌های ریودژانیرو زندگی می‌کردند از 170 هزار نفر به 600 هزار نفر افزایش یافت. بر پایه‌ی سرشماری که در سال 2010 میلادی انجام گرفت، 6 درصد کل جمعیت برزیل در فاولاها زندگی می‌کردند. امروزه نزدیک به 5/1 میلیون نفر در فاولاهای شهر ریودژانیرو زندگی می‌کنند.

دلیل اصلی نامگذاری این محله‌ها به فاولا کاملاً مشخص نیست اما اکثریت بر این عقیده هستند که از گیاهی محلی با همین نام که در مناطق روستایی شمال شرق برزیل می‌روییده است،  برگرفته شده است. از مشهورترین فاولاها می‌توان به زاغه‌هایی که در تپه‌های شیب‌دار اطراف ریودژانیرو قرار دارند اشاره کرد. از ویژگی‌های این محله‌ها می‌توان به تراکم جمعیت بسیار، خیابان‌های باریک که معمولاً باید پیاده یا با دوچرخه از آن‌ها عبور نمود، خانه‌هایی دو طبقه که مغازه‌ها در طبقات پائین آن‌ها قرار گرفته است و جلوه‌های فرهنگی زندگی پر جنب و جوش مردم این محله‌ها، اشاره نمود. بر اساس تحقیقی که در سال 2013 میلادی توسط انستیتوی دیتا پاپیولار انجام گرفته است، 85 درصد اهالی فاولاها از شرایط زندگی خود راضی هستند و 70 درصد آن‌ها حتی با دوبرابر شدن حقوق خود حاضر به ترک این محله‌ها نیستند. با گردش در این فاولاها می‌توانید با چکیده‌ی فرهنگ و سبک زندگی اجتماعی روزمره‌ی مردم قشر متوسط برزیل آشنا شوید.

کورکووادو

کوه کورکووادو بر شهر پر جنب و جوش ریودژانیرو سایه انداخته است. نام قدیم این کوه “پیناکولو دا تنتاسائو” به معنی قله‌ی وسوسه است که ریشه در کتاب مقدس انجیل دارد و چندین قرن پیش توسط ساکنین پرتغالی این منطقه انتخاب شده است. بعدها نام آن به کورکووادو به معنی گوژپشت تغییر یافت. این کوه در دل پارک ملی جنگلی تیجوکا قرار گرفته و حدود 700 متر ارتفاع دارد.

پارک ملی تیجوکا با 34 کیلومتر مربع وسعت، بزرگترین جنگل بارانی قرار گرفته در منطقه‌ی شهری در سراسر دنیاست. زیبایی این پارک جنگلی با چندین آبشار، بیش از 1600 گونه‌ی گیاهی و بیش از 350 گونه‌ی جانوری تکمیل گشته است. این پارک جنگلی از سه بخش جنگل تیجوکا، تپه‌ی کاریوکا و صخره‌ی گاویا تشکیل شده است و علاوه بر مجسمه‌ی عیسای منجی، آبشار کاسکاتینیا و کلیسای مایرینک را نیز در خود جای داده است.

شهرت کوه کورکووادو  نه تنها به دلیل زیبایی غیر قابل وصفش و موقعیت منحصر به فرد آن، بلکه به دلیل قرار داشتن مجسمه‌ی مشهور  “عیسی منجی” بر بلندای آن است. این مجسمه با 30 متر ارتفاع، حضرت عیسی را در حالت ایستاده نشان می‌دهد که آغوش خود را رو به شهر ریودژانیرو گشوده است.

جاده‌ای که در اصل برای خط راه‌آهن در سال 1884 میلادی بنا شده بود مسیر اصلی را برای سازندگان این مجسمه فراهم نمود و امروزه نیز برای حمل و نقل بازدیدکنندگان این اثر بی‌نظیر به بالای کوه کورکووادو استفاده می‌شود. بازدیدکنندگان اغلب با تله کابین به بالای این کوه سفر می‌کنند. این تله کابین‌ها 360 نفر را در هر ساعت جابجا می‌کنند. با سوار شدن در این تله کابین‌ها می‌توان از منظره‌ی بی‌نظیر منطقه‌ی جنگلی و صخره‌های گرانیتی این کوه لذت برد. بر فراز این کوه می‌توان چشم‌اندازهای باور نکردنی از شهر ریودژانیرو، کوه‌های اطراف آن، سواحل، اقیانوس و جنگل‌های سرسبز را مشاهده نمود.

نظرات کاربران